Eenzaamheid

Volwassenen en senioren vaker eenzaam

In 2020 was 49% van de senioren in Zaanstreek-Waterland eenzaam (tegenover 45% in 2016) en 10% was zelfs ernstig eenzaam. Van de volwassenen was 46% in 2020 eenzaam (tegenover 39% in 2016) en 10% ernstig eenzaam [2].

Risicogroepen voor eenzaamheid

Behalve senioren zijn ook mensen met een beperking, mensen die gescheiden of weduwe/weduwnaar zijn en overbelaste mantelzorgers, vaker eenzaam. Ook mensen met een lage opleiding, mensen die moeite hebben met rondkomen en mensen zonder betaald werk, geven vaker aan zich eenzaam te [3].

Mensen met niet-westerse achtergrond voelen zich vaker eenzaam

Volwassenen met een niet-westerse etniciteit voelen zich significant vaker eenzaam dan autochtone inwoners (62% tegenover 42%). Ook voelen ze zich significant vaker sociaal eenzaam (41% tegenover 26%) en emotioneel eenzaam (42% tegenover 25%). Ouderen van 65 jaar met een niet-westerse achtergrond voelen zich ook vaker eenzaam dan autochtone ouderen (60% tegenover 49%). Daarnaast geven zij significant vaker aan zich sociaal eenzaam (46% tegenover 32%) en emotioneel eenzaam (41% tegenover 26%) te voelen [4].

Eenzaamheid onder jongvolwassenen stijgt

In 2016 was 39 procent van de Nederlandse jongvolwassenen (18 tot en met 34 jaar) eenzaam en 9 procent (zeer) ernstig eenzaam; in 2020 was dat respectievelijk 46 en 10,7 procent. In de regio Zaanstreek-Waterland geeft 59% van de jongvolwassen vrouwen en 50% van de jongvolwassen mannen in 2021 eenzaam te zijn. Daarnaast is 13% van de jongvolwassen vrouwen en 8% van de jongvolwassen mannen in deze regio ernstig eenzaam [5].

Praktisch opgeleide jongvolwassenen voelen zich vaker eenzaam

Jongvolwassenen die praktisch zijn opgeleid voelen zich significant vaker eenzaam dan jongvolwassenen met hbo-/wo-niveau (61% versus 49%). Daarnaast voelt deze groep zich ook vaker sociaal eenzaam dan de hoger/wetenschappelijk opgeleiden (68% tegenover 51%) [5].